18 Kasım 2014 Salı

Güven bana...




Güven bana...
Ne söylersen o sundur aslında...
Kandırılmışlıktır en çok acıtan insanı ve en çok kendini acıtır insan ...
Eğer ki bir insan size sürekli olarak güven bana diyorsa aslında kendini güvenilmez bulduğundandır ...
Eğer ki bir insan size sürekli inan bana diyorsa kendine inanmayışıdır yansıttığı...
İçinde bir yerlerde kendinden bile gizlediği halde kanayan bir yarası olanlar; asla başka biriyle yol alamazlar... sadece bir kandırmaca dansıdır oynadıkları ...
Kendi gücünün farkında olan insan karşısındakini telkin etme gereğide hissetmez çünkü... zaten ortadadır adam gibi adamdır... kadın gibi kadındır... iliklerinize kadar işler yarıyolda bırakılmayacağınız... dönüp bakarsınız kırıldığınızda... tüm sözler tutulmuş,tüm vaatler gerçekleşmiştir...
Ne demişler: aynası iştir kişinin  lafa bakılmaz... yok herşey yarınlara ertelenmişse,hayalleriniz çalınmış,ruhunuz incinmişse ... üzgünüm ki siz bir masala kanmış yalana inanmışsınız...
Kendiyle yüzleşmesi acıtır insanı ama öldürmez yinede en azından rüyadan uyanmışsınız...
18.11.2014 bornova

Posted via Blogaway

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder