Hayat sandığımız kadar da zor deil aslında. Korkular geceleri basıyor ruhumuzu gün doğarken gölgeleri uzuyor ortalıkta, ürkütücü ıssız... Yapayalnız hissettiriyor akşamın ayazı...
Altında eziliveriyor sanıyoruz kendimizi,aslında kendi gölgemizin.Unutuveriyoruz insankendi gölgesine basamaz kendi gölgesinin altında kalamaz...
En sevdiklerinizin kelimeleri size ulaşmıyor.Sizin savunmasızlığınızı anlamıyor,kendi dunyalarından görmüyorlar bazen gölgeleriniz arasında boğulduğunuzu da, üstünüze basıyorlar...Anlamsızlaşıyor,duruyor dönmüyor dünya...
KIMSECIKLER ANLAMIYOR hatta siz bile anlamıyorsunuz kendinizi...
sonra bir an oluyor RUHUNUZ KENDI GÜCÜNÜ HATIRLIYOR... nasıl oluyor ,ne oluyor bilmiyorum ama bir rehber geliyor ve kulağınıza fısıldıyor :SEN ÇOK ÖZELSİN GUCUNU ELINE AL..
O an aydınlanıyor ardı arkasına önünüze geliyor kolaylıklar...Çareler kulaklarınızı çınlatıyor..
Aynaya bir bakıyorsunuz ki ,fırtınada ayakta gemiyi ayakta tutan geminin değil,kaptanın ruhu ve o ruh gözbebeklerinizde parıldayan...
04.09.2014 Alsancak
Posted via Blogaway
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder